Nikki Pelaez heeft haar tienerjaren in Spanje doorgebracht, waarna ze eerst een tijdlang achter de schermen werkte in de film- en televisiewereld. Om uiting te kunnen geven aan haar creativiteit en innerlijke gevoelswereld, besloot ze die wereld te verlaten en naar de kunstacademie te gaan, een droom die ze sinds haar kindertijd koesterde.

Nikki’s werken zijn met veel aandacht en precisie gemaakt en ze scheppen een dromerige, mysterieuze wereld. Het zijn veelal poëtische portretten van vrouwen, gecreëerd met verschillende technieken en materialen. De werken prikkelen je op een onderbewust niveau en nodigen je uit om ze van heel dichtbij te komen bewonderen.

Kun je jezelf kort voorstellen?

“Ik ben Nikki Pelaez. Ik ben geboren in Eindhoven en heb daar tot mijn 13e levensjaar gewoond. Daarna zijn mijn ouders en ik naar Spanje verhuisd.”

“In Spanje heb ik mijn middelbare school afgerond en ik heb er een heerlijke jeugd gehad. Toen ik 19 jaar oud was kwam ik min of meer per toeval in de flitsende wereld van de videoclips, reclamefilms, tv-films en series terecht, waar ik 8 jaar lang als visagist werkzaam ben geweest. Het was heel spannend en leuk werk en ik heb er echt van genoten. Na een aantal jaren verlangde ik echter naar iets anders. Ik miste diepgang en wilde graag uiting geven aan mijn creativiteit.”

“Op 27-jarige leeftijd besloot ik die wereld de rug toe te keren en ben ik in Maastricht naar de kunstacademie gegaan. Ik droomde al mijn hele leven van de kunstacademie. Ik heb er twee studies afgerond, namelijk Docent Culturele en Kunstzinnige Vorming (CKV) en Autonoom Beeldende Kunst. Daarna ben ik met veel plezier in Maastricht blijven wonen.”

Hoe omschrijf je jouw kunstpraktijk?

“Ik maak werken op papier, zelf noem ik ze ‘poëtische portretten’.  De techniek die ik nu hanteer is in de loop van de jaren ontstaan. Ik heb in het verleden heel veel geëxperimenteerd. Zo heb ik bijvoorbeeld veel getekend, geschilderd, gefotografeerd en collages en video-installaties gemaakt. Lange tijd ben ik zoekende geweest naar wat juist voelt voor mij en dat heeft uiteindelijk geleid tot een eigen techniek waar ik nu al ruim tien jaar mee werk. Het is een combinatie van fotografie, tekenen en schilderen.”

“Lange tijd ben ik zoekende geweest naar wat juist voelt voor mij, dat heeft uiteindelijk geleid tot een eigen techniek waar ik nu ruim tien jaar mee werk”

“Ik werk graag met materialen als gekleurde inkten, houtskool en pastelkrijt. De manier waarop ik werk, met vele verschillende stapjes in het proces, zorgt ervoor dat het altijd spannend blijft voor mezelf. Ik weet nooit van tevoren hoe een werk precies gaat worden.

Daardoor verheug ik me op iedere volgende stap. Het voelt zinvol en bevredigend om van niets iets te maken.”

“Ik ben erg blij en dankbaar voor het feit dat ik iedere dag mag werken in mijn atelier en dat er mensen zijn die mijn werk mooi vinden en het kopen. Ik vind dat helemaal niet vanzelfsprekend en ervaar het telkens weer als een groot compliment.”

Kun je iets vertellen over jouw amuses?

“Wat ik erg leuk vind aan de amuses, is dat ze vaak klein zijn van formaat. Kleine werken hebben iets speciaals. Het is als of ze naar je fluisteren: psssst, kom eens iets dichterbij staan. Ze hebben iets intiems en nodigen je uit om even van heel dicht bij te komen kijken en daar ben ik dol op. Ik hoop ook altijd dat mensen mijn werk van heel dichtbij bekijken. Sommige amuses heb ik extra klein en intiem gemaakt. Ze zijn wel ingelijst in een grotere lijst. Het zijn allemaal op zichzelf staande kunstwerkjes.”

“Kleine werken hebben iets speciaals, het is als of ze naar je fluisteren: psssst, kom eens iets dichterbij staan”

Wat wil je vertellen met je kunst?

“Ik wil mensen verleiden met mijn werk, ik wil graag dat ze nieuwsgierig worden en even de tijd nemen om te kijken. Ik hou van een krachtig en helder geheel, bijvoorbeeld een portret met de achtergrond van één enkele kleur. Geen gedetailleerde haren, maar een afgebakende vorm als kapsel. De kleine details binnen mijn werk zijn te vinden in de techniek en het materiaal. De fluweelachtige structuur van het pastelkrijt, de uitgespaarde vlekjes in de waterverf en de witte lijntjes waar een heel dun zwart lijntje tegenaan is geplaatst. In die details kun je mijn handschrift goed zien.”
 

“Ik wil met mijn werk ook een beetje prikkelen, door stekelige beesten of hoekige vormen toe te voegen aan het portret. De lijntekening kan de betekenis van het werk een andere kant op sturen. Verder morrel ik graag aan het heersende schoonheidsideaal, bijvoorbeeld door de huid vlekkerig te schilderen, alsof de figuur een huid heeft met een vreemde structuur, bijna als een vis of een ander dier. Ik hou ervan om te spelen met vertrouwdheid en vervreemding. Dat soort tegenstellingen vind ik boeiend. Aantrekken en afstoten, tederheid en hardheid, verbondenheid en eenzaamheid zijn thema’s die mij interesseren.” 

Wat inspireert jou?

“De meeste inspiratie haal ik uit dromen. Ik ben een heftige dromer en kan me iedere ochtend mijn dromen herinneren. Ik praat veel in mijn slaap en ik schijn soms te lachen of te piepen. Mijn man en kinderen vinden dat inmiddels heel normaal, haha! Ik droom veel over insecten en andere dieren zoals garnalen, vogels en vissen. Die zie je ook vaak terug in mijn werk. Ik kan mij echt verbazen over de rare dingen die je kunt dromen en ik draai me ’s ochtends graag nog een keer om zodat ik een droom ‘af kan maken’ die nog niet klaar was toen de wekker ging.”

“Naast dromen kan ik geïnspireerd raken door allerlei andere dingen, zoals bijvoorbeeld een zin uit een boek, een liedje, kleuren en structuren die ik zie in de natuur, filmbeelden of oude foto’s.”

“Ik ben een heftige dromer en droom veel over insecten en andere dieren zoals garnalen, vogels en vissen. Die zie je ook vaak terug in mijn werk”