Chrystl Rijkeboer

Chrystl Rijkeboer maakt sinds 1998 beelden en installaties. Sinds een paar jaar werkt zij met keramiek als hoofdmateriaal. Deze werken vergelijkt zij met ‘straatfotografie’, het zijn beelden van alledaagse figuren in alledaagse omstandigheden. Zij geeft weer wat ze grappig, opvallend, leuk of niet leuk vind.
Inspiratie zijn beeldjes uit de Meissen collecties, met vooral een knipoog naar het ‘Apenorkest’, waarbij een komisch, kritische spiegel naar de destijds elitaire maatschappij werd opgehouden. Overeenkomsten zitten voornamelijk in het humoristische, het alledaagse, de figuratieve uitvoering, het hoog glanzende glazuur en in de kleine-, precieze detailleringen. De beelden horen qua onderwerpen en uitvoering volledig in deze tijd, omdat ze direct vanuit observatie ontstaan en er is weinig ‘romantiek’ in te vinden. Ze hebben dan ook meer een ‘stripachtig’ karakter, met de nodige dosis zelfspot. Ze vergroot bepaalde aspecten uit en laat andere weg of maakt het kleiner. Veel beelden hebben een dierenkop of masker, zodat de essentie en het absurdisme nog eens duidelijker wordt.

De ‘Corona head & Social distancing’ serie is letterlijk gemaakt van oude ‘Meissen achtige’ beeldjes. Tijdens een zolderopruiming kwam ik beeldjes van mijn oma tegen waar ik vroeger alleen naar mocht kijken, maar beslist niet aan mocht komen. Nu zijn ze van mij en nodigen zij mij uit om ze een nieuwe bestemming te geven. Ik geef deze oude, veelal romantische beeldjes een hedendaagse context door middel van kleine veranderingen of aanvullingen met klei. Vanuit deze ‘zolderschat’ is de serie ‘Corona Heads & Social distancing’ beeldjes’ ontstaan.