Sander van Deurzen
Sander van Deurzen (1975) Blerick, woont en werkt in Amsterdam. Sander won in 2003 de Koninklijke Prijs voor vrije schilderkunst en was winnaar van de publieksprijs.
Hoewel zijn werk – even abstract als figuratief, maar nooit een saai compromis – stevig geworteld is, bezit het een speelse kwaliteit die de toeschouwer in verwarring brengt. Sanders werk is satirisch, contrastrijk en eigenwijs. De kunstenaar zelf streeft naar een ‘schilders-rush’ en zijn werken zijn, hoewel goed voorbereid, onderhevig aan een energiek effect. De grote ‘penseel’ streken vormen een opvallend onderdeel van Sanders stijl. Hij zegt dat hij deze streken met sponzen aanbrengt, wat betekent dat hij het canvas altijd op de vloer moet leggen om te voorkomen dat de verdunde acrylverf gaat druipen. Witte verf is afwezig aangezien Van Deurzen alleen kleur gebruikt: het zichtbare wit wordt geleverd door het canvas zelf, ofwel doorschijnend door de verf, ofwel zichtbaar bij afwezigheid van verf, die vervolgens voorzichtig wordt verwijderd om witte lijnen te creëren. Zwart wordt ook als een kleur beschouwd omdat het is gemaakt uit een mengsel van verschillende kleuren om puur zwart te vermijden. De menselijke vormen zijn anonieme modellen uit bijvoorbeeld reisbrochures of klein McDonalds speelgoed, verzameld door de jaren heen. Vergankelijkheid wordt niet langer op klassieke wijze gesymboliseerd door een schedel met een opgebrande kaars, maar eerder als kind op een opblaasbare krokodil. De platheid en vulgariteit van deze werken maakt ze op speelse wijze grotesk. Maar het zou een vergissing zijn om Sander te typeren als een luchtige kunstenaar: ondanks de speelse ondertoon vertoont het grootste deel van zijn werk ook een donkere rand, een rand die Sander de laatste jaren steeds meer verkent. In zijn meer recente werk spelen duisternis, maar ook het fysieke (bloed, tanden, speeksel) een steeds grotere rol. Niet alle figuratieve vormen zijn afgeleid van hedendaagse beelden. Sommigen lijken alleen het geometrische uit te drukken: een bol die meekijkt als een eenzaam oog, de in perspectief misvormde kubus, een vaasje, een subtiel dun draadje dat aan de tafel hangt en de afvoerpijp waaruit een druppel water hangt bijna in de lucht. Een freudiaanse lezing van de werken zou een fallische symboliek identificeren en zelfs Sander geeft toe dat het uitbundige gebruik van de kleur roze de werken een bepaald erotisch thema geeft. Het werk van Van Deurzen is vol en rijk, vooral in contrast, maar het is nooit ‘grijs’, nooit zinloos of plat. Altijd speels, soms donker en soms lichtzinnig. Hoewel zijn werk door Giorgio de Chirico geïnspireerde vormen en thema’s kent en daarmee verwijst naar stillevens uit de zeventiende eeuw, wordt het uit het hier en nu gekristalliseerd.
zijn werk is aangekocht door o.a. Gemeentemuseum Den Haag, ABN-AMRO bank, Aegon, Collection DSM, Caldic Collection, Fontys Hogescholen Nederland, Nederlands ministerie van buitenlandse zaken, Museum Van Bommel Van Dam, Gemeente Breda, Collection Chadha, De Nederlandsche Bank en diverse privé collecties.
